بررسی وضعیت تکامل کودکان ۴ تا ۶۰ ماهه با سابقه بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بر اساس پرسشنامه asq در

زمینه و هدف: بیماریابی و تشخیص زودرس تأخیر تکاملی در کودکان خصوصاً کودکان پرخطر ضروری است. کودکانی که دارای سابقه یک یا چند عامل خطر در دوران قبل، حین یا پس از تولد هستند، شیوع بالاتر تأخیر تکامل نسبت به جمعیت عادی دارند. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت تکامل کودکان با سابقه بستری در بخش های مراقبت ویژه نوزادان انجام شده است.   روش کار: در این مطالعه 114 کودک که سابقه بستری در بخش مراقبت­های ویژه نوزادان ( nicu ) داشته در گروههای سنی 4 تا 60 ماهه با پر کردن پرسشنامه asq توسط والدین آنها از نظر تکامل (در پنج حیطه برقراری ارتباط، حرکات درشت، حرکات ظریف، شخصی اجتماعی، حل مسئله) بررسی شدند. اطلاعات جمع آوری شده توسط نرم افزار spss با استفاده از شاخص های میانگین، انحراف معیار و درصد فراوانی و آزمون کای دو آنالیز شد.   یافته ها: از 114 مورد 1/71% پسر و 2/70% نارس بودند بیشترین علت بستری نارس بودن و میانگین وزن نوزادان 680 ± 2233 گرم بوده است. در حیطه برقراری ارتباط 2/20% حرکات درشت 5/17% حرکات ظریف 3/19% و حل مسئله 8/8% و شخصی اجتماعی 7/16% غیر طبیعی بودند. از کودکان مورد بررسی 5/67% موارد تکامل طبیعی داشته ، 1/6% در کل حیطه های تکامل غیر طبیعی و 3/26% حداقل در یک حیطه غیر طبیعی بودند. بین حیطه­های مختلف تکامل و جنس ومدت بستری ووزن موقع تولد ارتباط معنادار پیدا نشد.   نتیجه گیری: با وجود تکامل طبیعی در اکثر کودکان با سابقه بستری در nicu ، تعداد قابل توجهی دچار تأخیر تکاملی، حداقل در یک حیطه بوده و نیاز به برنامه های بیماریابی و پیگیری مداوم از نظر تکاملی می باشد.